Vardø eldre utt. NG [vårøya] no vanleg og norm. [va$2Cø] komm (til 1964 kjøpstad) i Finnm. Sjølve byen ligg på Vardøya. Prep på, innb. vardøværing, eldre vårøyværing. Norr. Vargøy (1300-talet) sms. med norr. vargr m ‘varg, ulv, røvar, fredlaus person’. Seinare i mellomalderen har dette namnet vorte utskifta mednorr.  *Vǫrð(u)øy, til norr. varða f ‘varde’. «Vardeøen, Vaarødenn» o.l. ca. 1520. Varden har truleg stått på Vårberget (NG XVIII s. 318) og har nok samanheng med Vardøyhus festning, som vart bygd først på 1300-talet.¤